رژیم‌های غذایی ناپایدار، زمینه‌ساز تهدید امنیت غذایی در بلندمدت
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی گفت: رژیم‌های غذایی ناپایدار می‌توانند به تهدید امنیت غذایی در بلندمدت منجر شوند و برای رفع این چالش‌ها، تغییرات در سیاست‌ها و شیوه‌های تولید و مصرف مواد غذایی ضروری است.
به گزارش روابط عمومی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی مظاهر یوسفی در گفت و گو با ایسنا به مفهوم امنیت غذایی و اهمیت آن پرداخت و اظهار کرد: امنیت غذایی، دسترسی همیشگی، کافی و ایمن به غذای سالم و مغذی برای تمامی افراد است، به طوری که بتوانند نیازهای غذایی خود را برای زندگی فعال و سالم تامین کنند. این مفهوم شامل موارد مختلفی همچون تولید، دسترسی، استفاده و پایدار بودن منابع غذایی می شود.
یوسفی تغییرات اقلیمی را یکی از عوامل تهدیدکننده امنیت غذایی دانست و گفت: تغییرات در الگوهای بارندگی، افزایش دما و بلایای طبیعی مانند سیل و خشکسالی می‌توانند تاثیرات منفی بر تولید محصولات کشاورزی و دسترسی به منابع غذایی داشته باشند. محدودیت منابع طبیعی در رتبه دوم تهدید قرار دارد چرا که کاهش منابع آب و خاک حاصلخیز بویژه در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌تواند به کاهش توان تولید کشاورزی و امنیت غذایی منجر شود.
وی پایین بودن سطح آگاهی مردم و سیاست‌های ناکارآمد را تهدید دیگری برشمرد و گفت: نبود سیاست‌های مناسب در مدیریت منابع طبیعی، توزیع مواد غذایی و آموزش مصرف صحیح می‌تواند تهدیدی برای امنیت غذایی باشد. همچنین افزایش جمعیت نیز یک تهدید است و رشد جمعیت بویژه در مناطق کم‌برخوردار می‌تواند فشار زیادی به منابع غذایی وارد کرده و تامین غذای کافی برای همه را دشوار کند. این عوامل ممکن است به‌طور جداگانه یا ترکیبی باعث تهدید امنیت غذایی شوند.
معاون پژوهشی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی در ادامه با بیان اینکه برای تامین امنیت غذایی در سطح کشور، اقداماتی چندجانبه و جامع نیاز است که شامل بخش‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، و محیطی می‌شود، توسعه کشاورزی پایدار را نخستین اقدام برای تامین امنیت غذایی بیان کرد و گفت: ارتقاء روش‌های کشاورزی نوین، افزایش بهره‌وری و استفاده از فناوری‌های پیشرفته برای تولید محصولات با کیفیت و کم‌هزینه‌تر می‌تواند به تامین امنیت غذایی کمک کند. حمایت از کشاورزان، گام دوم است. فراهم آوردن تسهیلات مالی و ارائه آموزش‌های فنی و حمایتی به کشاورزان، بویژه در مناطق کمتر توسعه‌یافته، می‌تواند بهره‌وری را افزایش داده و در نتیجه تامین امنیت غذایی را تسهیل کند.
وی به تنوع در تولید محصولات غذایی به عنوان اقدام دیگر در تامین امنیت غذایی اشاره کرد و با بیان اینکه تولید انواع مختلف محصولات کشاورزی و کاهش وابستگی به چند محصول خاص می‌تواند کشور را در برابر بحران‌ها و نوسانات بازار جهانی مقاوم‌تر کند، اظهار کرد: مدیریت منابع آب، گام بعدی در این بخش است. با توجه به محدودیت منابع آبی، استفاده بهینه از آب در کشاورزی، اجرای پروژه‌های آبیاری قطره‌ای و محافظت از منابع آب ضروری است، همچنین توسعه صنایع غذایی و بسته‌بندی، یک ضرورت است و با ارتقاء صنعت فرآوری مواد غذایی و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای بسته‌بندی و نگهداری محصولات، می‌توان ضایعات محصولات کشاورزی را کاهش داد و تامین مواد غذایی را تسهیل کرد.